Beni Candan Usandırdı

Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı

Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsan
Niçün kılmaz bana derman beni bîmar sanmaz mı

Şeb-i hicran yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
Uyadır halkı efgânım gara bahtım uyanmaz mı

Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su
Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı

Gâmım pinhan tutardım ben dedîler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmen inanır mı inanmaz mı

Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil
Bana ta’n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı

Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır
Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı

Fuzûlî

Türkiye Türkçesi:

Beni candan usandırdı üzmekten yar usanmaz mı
Felekler yandı ahımdan muradımın mumu yanmaz mı

Bütün hastaların derdine bağışlar sevgili çare
Niçin kılmaz bana çare beni hasta sanmaz mı

Ayrılık gecesi yanar canım döker kan gözlerim ağlarım
Uyarır halkı çığlığım kara bahtım uyanmaz mı

Gül yanağına karşı şu gözlerimden kanlı akar su
Sevgilim gül mevsimidir bu akarsular bulanmaz mı

Kaygım gizli göstermem dediler sevgiliye açıkla hem
Açıklasam o vefasız bilmem inanır mı inanmaz mı

Değildim düşkün sana ben aklımı yok ettin sen
Gafil ki bana söven seni görünce utanmaz mı

Fuzûli çılgın gönül eridir ondan halkın dilindedir
Sorun ki bu sevda nedir bu sevdadan usanmaz mı