Bebeklerin Ulusu Yok

İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu,
Bebeklerin ulusu yok.
Başlarını tutuşları aynı,
Bakarken gözlerinde aynı merak,
Ağlarken aynı seslerin tonu.

Bebekler, çiçeği insanlığımızın,
Güllerin en hası, en goncası,
Sarışın bir ışık parçası kimi,
Kimi kapkara üzüm tanesi.

Babalar, çıkarmayın onları akıldan,
Analar, koruyun bebeklerinizi,
Susturun, susturun söyletmeyin,
Savaştan, yıkımdan söz ederse biri.

Bırakalım sevdayla büyüsünler,
Serpilip gelişsinler fidan gibi.
Senin, benim, hiç kimsenin değil,
Bütün bir yeryüzünündür onlar,
Bütün insanlığın gözbebeği.

İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu,
Bebeklerin ulusu yok.
Bebekler, çiçeği insanlığımızın,
Ve geleceğimizin biricik umudu...

Ataol BEHRAMOĞLU